Μονή Δαδιάς

Το μοναστήρι της Δαδιάς περιβάλλεται από χαμηλούς λόφους με άφθονα νερά και η περιοχή γύρω από το μοναστήρι ονομάζεται “Παλαιοχώρα”. Στην μονή βρέθηκε μαρμάρινη πλάκα με ανάγλυφο το Θράκα Ιππέα η οποία ήταν εντοιχισμένη στον ξενώνα της μέχρι το Νοέμβρη του 1912 που η μονή καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το ανάγλυφο αυτό, βρίσκεται σήμερα στο μουσείο της Σόφιας. Η μονή ξαναχτίστηκε αργότερα με συλλογικές προσπάθειες των κατοίκων της Δαδιάς. Παρόλη την καταστροφή που υπέστη η μονή, αρκετές εικόνες του περασμένου αιώνα σώθηκαν και οι κάτοικοι τις ανέσυραν από τα χαλάσματα σε σχετικά καλή κατάσταση. Μια από αυτές η εικόνα του Αγίου Γεωργίου έχει αφιέρωση στα ελληνικά και στα τούρκικα “Δια συνδρομής και δαπάνης του κυρίου Χαλίλ Αγά από Καρατζά Χαλίλ Κιόι έτος 1858”. Ο Αγάς που αναφέρεται ήταν Τούρκος ληστής και κατέβαλε τα έξοδα της εικόνας από τις ληστείες.

Στο μονοπάτι έξω από το μοναστήρι υπάρχει μια βρύση η οποία μια παλιά επιγραφή λέει ότι κατασκευάστηκε το 1727 “δια συνδρομής της συντεχνίας των τσίφτηδων” δηλαδή των γεωργών.