Πανίδα

 

 

Πουλιά

(επιστροφή)

Το Εθνικό Πάρκο είναι παγκοσμίως γνωστό για την ποικιλότητα των αρπακτικών πουλιών του. Εδώ έχουν παρατηρηθεί 36 από τα 39 είδη ημερόβιων αρπακτικών πουλιών της Ευρώπης. Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό το γεγονός ότι στην περιοχή απαντώνται ταυτόχρονα 3 από τα 4 είδη γύπα της Ευρώπης: ο Μαυρόγυπας (Aegypius monachus), ο Ασπροπάρης (Neophron percnopterus) και το Όρνιο (Gyps fulvus). Οι γύπες, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα αρπακτικά πουλιά που κυνηγούν τη λεία τους, είναι πτωματοφάγοι. Εκτός από τους γύπες, στα είδη των ημερόβιων αρπακτικών πουλιών του Εθνικού Πάρκου συμπεριλαμβάνονται είδη σημαντικά για την ελληνική πανίδα αρκετά από τα οποία, σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο της ελληνικής πανίδας, έχουν χαρακτηριστεί ως “κρισίμως κινδυνεύοντα” ή “κινδυνεύοντα”.

 

Εκτός από τα αρπακτικά, στην περιοχή έχουν παρατηρηθεί περίπου 166 είδη πουλιών, εκ των οποίων 2 έχουν χαρακτηριστεί ως κινδυνεύοντα για την Ελλάδα, ο Μαυροπελαργός (Ciconia nigra) και η Καμπίσια Πέρδικα (Perdix perdix), ενώ άλλα 10 έχουν χαρακτηριστεί ως “σχεδόν απειλούμενα” και 5 ως “τρωτά”. Ιδιαίτερα η παρουσία του Μαυροπελαργού θεωρείται πολύ σημαντική, καθώς τα 30-35 ζευγάρια που φωλιάζουν στην περιοχή αποτελούν σημαντικό ποσοστό του αναπαραγόμενου πληθυσμού του είδους στη χώρα μας.

 

Σε γενικές γραμμές τα αρπακτικά πουλιά (συμπεριλαμβανομένων των γυπών), καθώς και πολλά μικρά πουλιά που τρέφονται με έντομα ευνοούνται από περιοχές με εναλλαγές στο τοπίο, καθώς μπορούν να εντοπίζουν εύκολα την τροφή τους στις ανοιχτές εκτάσεις και ταυτόχρονα να βρίσκουν περιοχές με δέντρα για φώλιασμα και κάλυψη.

 

 

 

Θηλαστικά

(επιστροφή)

Στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου έχουν παρατηρηθεί συνολικά 60-65 είδη θηλαστικών περίπου. Από τα πιο εντυπωσιακά είναι το Ζαρκάδι (Capreolus capreolus) το οποίο μπορεί κανείς να συναντήσει κατά την περιήγησή του αν είναι τυχερός. Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η απειλούμενη Βίδρα (Lutra lutra) η οποία απαντάται κυρίως κατά μήκος των ρεμάτων, καθώς και ο Λύκος (Canis lupus), η Αγριόγατα (Felis silvestris), το Αγριογούρουνο (Sus scrofa), το Πετροκούναβο (Martes foina), η Νυφίτσα (Mustela nivalis) και ο Ασβός (Meles meles). Πέρα από τα μεγάλα θηλαστικά όμως πολύ σημαντικά είναι και τα μικρά τρωκτικά, τα οποία βρίσκονται σε αφθονία και αποτελούν βασική πηγή τροφής για τα αρπακτικά πουλιά. Σημαντική είναι επίσης και η παρουσία 24 ειδών νυχτερίδων στο Εθνικό Πάρκο. Έξι τουλάχιστον από αυτά τα είδη απαντώνται με σημαντικούς πληθυσμούς εδώ, ενώ όλα προστατεύονται από την εθνική και τη διεθνή νομοθεσία. Οι σπηλιές, καθώς και παλιά ορυχεία της περιοχής χρησιμοποιούνται από τις νυχτερίδες σχεδόν όλο το χρόνο ως καταφύγιο, ενώ μερικά είδη γεννούν εκεί τα μικρά τους κατά τα τέλη της άνοιξης με αρχή καλοκαιριού. Όλες οι επιφάνειες νερού συμπεριλαμβανομένων των μικρών δεξαμενών νερού που έχουν τοποθετηθεί από τη Δασική Υπηρεσία, διάσπαρτες στο δάσος, αποτελούν πολύτιμη πηγή νερού αλλά και τροφής, καθώς σε αυτές συγκεντρώνονται πολλά έντομα. Πολλές νυχτερίδες τρέφονται με έντομα επιβλαβή για τις καλλιέργειες, απαλλάσσοντάς τες από αυτά και βοηθώντας έτσι με έμμεσο τρόπο τη γεωργία.

 

 

 

Ερπετά Αμφίβια

(επιστροφή)

Η παρουσία των ερπετών και των αμφιβίων στο Εθνικό Πάρκο είναι πολύ σημαντική, καθώς αποτελούν βασική πηγή τροφής για τα αρπακτικά πουλιά, καθώς και για τους πελαργούς και ερωδιούς της περιοχής. Ο αριθμός ειδών αμφιβίων που έχουν καταγραφεί είναι 13 από τα οποία τα 10 είναι βάτραχοι, συμπεριλαμβανομένης της απειλούμενης Κοκκινομπομπίνας (Bombina bombina), ενώ τα άλλα τρία είναι δύο είδη τρίτωνα και η γνωστή Σαλαμάνδρα (Salamandra salamandra). Από τα 29 είδη ερπετών, τα τέσσερα είναι χελώνες, τα έντεκα σαύρες και τα δεκατέσσερα φίδια, από τα οποία μόνο τα δύο είδη οχιάς είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Οι βάτραχοι αποτελούν αγαπημένη τροφή για τους πελαργούς, ενώ ο Χρυσαετός (Aquila chrysaetos) προτιμά τις χελώνες και ο Φιδαετός (Circaetus gallicus) τα φίδια.

 

 

Άλλα είδη

(επιστροφή)

Λιγότερο μελετημένα είναι τα ψάρια που βρίσκει κανείς στα ρέματα, με 17 είδη να έχουν καταγραφεί συνολικά. Αντιθέτως, για τα ασπόνδυλα έχουν γίνει αρκετές μελέτες, κατά τις οποίες έχουν καταγραφεί 283 είδη, από τα οποία τα 104 είναι πεταλούδες.
Άλλες ενδιαφέρουσες ιστοσελίδες:

 

 

Για περισσότερες πληροφορίες και για τις επιμέρους βιβλιογραφικές αναφορές μπορείτε να ανατρέξετε στο βιβλίο

Catsadorakis, G., and H. Källander. 2010. The Dadia-Lefkimi-Soufli National Park, Greece: Biodiversity, Management and Conservation. Page 316 (G. Catsadorakis and H. Källander, Eds.). WWF Greece, Athens